Hoe het begon

Vorig jaar, rond eind mei 2012, werd er een verdacht vlekje weggesneden op mijn linker bovenarm. Na onderzoek bleek dit een melanoom te zijn, de meest agressieve huidkanker. Het was toch even schrikken. Plots was ik patiënt in het oncologisch instituut in Valencia, spraken we over tumoren, kankercellen, uitzaaiien en zo meer. De dag dat we het nieuws vernamen was ik vrij rustig. Maar toen ik 's nachts mijn 2 maand oude dochtertje na de borstvoeding terug in haar wiegje legde werd het me allemaal even te veel. Doch na een nachtje/dagje huilen kon ik er weer helemaal tegen aan. Dit kwam wel goed!
Op 31 augustus werd ik dan geopereerd. Er werd meer weefsel weggesneden daar waar het melanoom zat, en er werd ook een schildwachtklierprocedure uitgevoerd. Hierbij wordt er een radioactieve contraststof ingespoten om zo de eerste klier te lokaliseren die dan vervolgens operatief verwijderd wordt. Dan voert men een biopsie uit op deze klier en het weggesneden weefsel, dit om na te gaan of er kankercellen aanwezig zijn wat dan weer wijst op uitzaaiingen.
Maar de resultaten waren negatief, en dat was goed nieuws voor mij. Geen uitzaaiingen! Joehoe!
Op deze manier hoorde ik bij de grootste groep (80%) van melanoompatiënten, deze zonder uitzaaiingen. Het verder verloop bestond uit een 4 maandelijkse controle en elke maand een zelfcontrole. Sproetjes tellen zeg maar :-)